Zondag 10 Januari ingang OASE

De meteo had de mededeling gedaan dat het vandaag ijzig koud zou zijn en dat je beter de weg niet op kon gaan.

Voor mij was dit de uitgelezen kans om eens een rustige wandeling door de elementen en de AWD te maken.
Lekker dik in de thermo kleding gestoken ging ik op weg naar de OASE om vanuit daar mijn tocht te starten.

Tot mijn grote verbazing stond de parkeerplaats vol met auto's en hordes Joggers verzamelden zich in groepen bij elkaar, het leken wel Lemmingen die op het punt stonden zich gezamelijk van en rots te storten, dit had ik weer :(

Toch doorgezet en de rugzak op gedaan en mij door de meute geworsteld.

Na 500 meter was er echter geen Jogger meer te bekennen ( toch misschien een rots gevonden ?? ) en kon ik rustig de sneeuwsporen van dieren gaan zoeken.
Al vrij snel zag ik verse sporen van een hert en besloot deze te gaan volgen, en niet zonder succes, want al na 5 minuten zag ik de hinde staan die deze sporen had gemaakt.

Het was echter te begroeid om een goede foto te maken dus ik ging verder in mijn speurtocht.

Even bij de vogelkijkhut geweest, maar daar was, op een verdwaalde meerkoet na, geen dier te bekennen.

Eenzame Hinde

Een stuk verder hoorde ik nogal wat rumoer hetgeen later een groep Joggers bleek te zijn die toch de weg naar de rots hadden gemist, wat maken die lui toch een herrie zeg..

Maar de tocht zette zich voort en langzaam door de sneeuw ploeterend volgde ik een spoor van een groep herten en bijna stond ik in hun midden zo gingen ze op in hun omgeving.
De bijgevoegde foto laat goed zien dat de afstand niet groot was.

Groep herten

Jammer genoeg niet een Vos gespot, want dat zou de dag helemaal goed gemaakt hebben.
En de kou, ach dat was maar relatief, door de spanning voel je dat niet meer