En mocht alles dan eens tegen zitten en we wat gespannen zijn dan weten we allemaal hoe en waar we de ontspanknop moeten gebruiken om te kalmeren :)
Groet,
Klaas
donderdag 23 december 2010
Kerstwens
Ik wens iedereen het allermooiste voor de komende kerstdagen, en voor het komende jaar een heel fijn, gezond voorspoedig en succesvol jaar.
En mocht alles dan eens tegen zitten en we wat gespannen zijn dan weten we allemaal hoe en waar we de ontspanknop moeten gebruiken om te kalmeren :)
Groet,
Klaas
En mocht alles dan eens tegen zitten en we wat gespannen zijn dan weten we allemaal hoe en waar we de ontspanknop moeten gebruiken om te kalmeren :)
Groet,
Klaas
dinsdag 19 oktober 2010
17 Oktober 2010 Ingang Panneland
Eigenlijk had ik het wel kunnen weten, het was mooi weer, het was zondag en het is bronsttijd, kortom een voorbode voor een hartstikke drukke AWD, maar ik ben toch gegaan en heb heel erg genoten van wat ik zag en meegemaakt heb.
Aangekomen bij de parkeerplaats stond er al een grote groep met teletoeters en statieven bij een auto te wachten, een groep " natuurfotografen", ik zou ze later nog tegen komen.
Direct na de ingang naar rechts tot het ruiterpad en daar naar links ( eigenlijk mijn normale tochtje), het was toch wel lekker rustig op dat stukje, en zeker bij het ruiterpad komen weinig mensen omdat het moeilijk begaanbaar is.
Bij de oversteek van het kanaaltje was dit uitzicht toch zo adembenemend, mist boven het water, zon die doorkwam en daar stond ook nog een ree rustig te eten in een zonnestraal.
Overgestoken bij het schuilhokje en direct het bos in om via wat slinkse weggetjes ( je moet ze weten anders ben je niet voor de middag weer terug) :), richting eendevlak te gaan.
Af en toe sta ik stil om te luisteren en langzaam maar zeker kom ik dichter bij geluid van vechtende damherten, stapje voor stapje kom ik dichterbij maar niet zo dichtbij ze vertsoord worden en de beide heren gingen er behoorlijk over tekeer wie welke dame nu mocht hebben dat ze me niet gezien hebben, ik zat rustig tegen een stronk geparkeerd, uit de wind en bewegingsloos.
Fotograferen kon niet vanwege het gebrek aan licht, en om studiolampen neer te zetten ging me even te ver.
De winnaar van dit gevecht liep mijn richting uit en ging gemoedelijk op nog geen 5 meter afstand liggen uitrusten, prachtig gezicht.
De verliezer droop af.
Voorzichtig droop ik af richting het pad, alwaar ik de groep " natuurfotografen" ( zo'n 15 in totaal) tegen kwam die aanstalten maakten om bij het monument de bosjes in te duiken, nou ja een bulldozer maakte waarschijnlijk minder lawaai dus die hebben niet veel gezien, maar de onrust voor de dieren was er niet minder om, hier en daar zag je ze " vertrekken " .
De terugweg ging ook weer via een klein ( bijna onbegaanbaar)paadje in alle rust terug alwaar ik weer een prachtontmoeting had met deze 2 dametjes die zich heerlijk aan de zon stonden te warmen.
Een heerlijke wandeling, wel erg druk, maar als je de paden weet kun je je daar mooi aan onttrekken.
Nu maar hopen dat het binnenkort weer even mooi weer wordt, de berichten zijn niet al te gunstig.
Aangekomen bij de parkeerplaats stond er al een grote groep met teletoeters en statieven bij een auto te wachten, een groep " natuurfotografen", ik zou ze later nog tegen komen.
Direct na de ingang naar rechts tot het ruiterpad en daar naar links ( eigenlijk mijn normale tochtje), het was toch wel lekker rustig op dat stukje, en zeker bij het ruiterpad komen weinig mensen omdat het moeilijk begaanbaar is.
Bij de oversteek van het kanaaltje was dit uitzicht toch zo adembenemend, mist boven het water, zon die doorkwam en daar stond ook nog een ree rustig te eten in een zonnestraal.
Overgestoken bij het schuilhokje en direct het bos in om via wat slinkse weggetjes ( je moet ze weten anders ben je niet voor de middag weer terug) :), richting eendevlak te gaan.
Af en toe sta ik stil om te luisteren en langzaam maar zeker kom ik dichter bij geluid van vechtende damherten, stapje voor stapje kom ik dichterbij maar niet zo dichtbij ze vertsoord worden en de beide heren gingen er behoorlijk over tekeer wie welke dame nu mocht hebben dat ze me niet gezien hebben, ik zat rustig tegen een stronk geparkeerd, uit de wind en bewegingsloos.
Fotograferen kon niet vanwege het gebrek aan licht, en om studiolampen neer te zetten ging me even te ver.
De winnaar van dit gevecht liep mijn richting uit en ging gemoedelijk op nog geen 5 meter afstand liggen uitrusten, prachtig gezicht.
De verliezer droop af.
Voorzichtig droop ik af richting het pad, alwaar ik de groep " natuurfotografen" ( zo'n 15 in totaal) tegen kwam die aanstalten maakten om bij het monument de bosjes in te duiken, nou ja een bulldozer maakte waarschijnlijk minder lawaai dus die hebben niet veel gezien, maar de onrust voor de dieren was er niet minder om, hier en daar zag je ze " vertrekken " .
De terugweg ging ook weer via een klein ( bijna onbegaanbaar)paadje in alle rust terug alwaar ik weer een prachtontmoeting had met deze 2 dametjes die zich heerlijk aan de zon stonden te warmen.
Een heerlijke wandeling, wel erg druk, maar als je de paden weet kun je je daar mooi aan onttrekken.
Nu maar hopen dat het binnenkort weer even mooi weer wordt, de berichten zijn niet al te gunstig.
maandag 11 oktober 2010
Donderdag 7 oktober 2010 Ingang Panneland
7 oktober, ik ben al enkele dagen behoorlijk grieperig, zit dan ook al 3 dagen binnen, en krijg het gevoel dat de muren op mij af komen.
Dus vanochtend goed aangekleed en de deur uit gegaan richting Panneland, ik heb behoefte aan frisse lucht, zonlicht en natuur.
Ik ga bij Panneland de AWD in en sla direct rechts af, mijn favoriete laantje in.
Bij de driesprong links af het paardenpad volgend.
Na een stukje kom ik gelijk een mooi damhert tegen die trots en fier staat te showen in de buurt van enkele dames.
Verderop kom ik bij de overgang van het kanaaltje en zie rechts uit mijn ooghoek een groepje staan die naar de overkant wil, 1 voor 1 springen ze over het kanaaltje, de ene er over, de ander er in en zwemmend.
Helaas geen foto's van want mijn lens besloeg plotseling ( hoe het kon weet ik ook niet, is weer een onderzoekje waardig), maar het was een mooi gezicht en dus komt dat op het verlanglijstje.
Bij het schuilhok aangekomen steek ik schuin over en ga het bos in richting Vliegermonument.
Onderweg daar naartoe hoor ik al aardig wat burlen, en besluit op het geluid af te gaan.
Wat een geluid zeg, prachtig het is alsof je terug gaat in de oertijd.
Het is nog een beetje donker door de mist en daardoor komt er een mysterieuze sfeer over het landschap.
Af en toe sta ik stil om me te oriënteren op het geluid, en ga steeds meer naar de richting van waar het vandaan komt.
Ik sta weer even stil en oriënteer me voordat ik weer een stukje verder sluip, ik moet nu echt dichtbij zijn.
Het volgende moment denk ik dat mijn hart wel 3 keer vergeet te slaan, ik hoor een burl op nog een 5 meter afstand op rechts en schrik me een ongeluk.
Het damhert staat op ( ook geschrokken van mijn aanwezigheid)en we kijken elkaar enige tijd aan, ik krijg de kans om enkele foto's te maken.
We hebben elkaar dus nooit opgemerkt en schrokken ons allebei een hoedje, maar het was een schitterend moment wat ik niet had willen missen, ik hoor het geluid nu nog :)
Het hert ging echter weer liggen en toonde me geen blik waardig, ik was geen tegenstander op dat gebied.
Verderop zag ik dit hertje in de mist staan luisteren, ze stond werkelijk wel een kwartier lang bewegingsloos voor zich uit te staren.
Na een korte pauze bij het vliegermonument ( griep eist toch zijn conditionele tol) weer rustig aan terug gelopen, de zon kwam prachtig door de bomen en ook door de veel aanwezige Spinnewebben.
Op het laatste stukje nog dit hertje weten te " schieten" , zeker een zware nacht gehad :)
Mijn frisse lucht was binnen, ik heb genoten van alles wat ik heb meegemaakt, en voelde me echt een stuk beter toen ik thuis kwam.
Deze spitser schijnt "Tot Ziens" te zeggen
Klaas
Dus vanochtend goed aangekleed en de deur uit gegaan richting Panneland, ik heb behoefte aan frisse lucht, zonlicht en natuur.
Ik ga bij Panneland de AWD in en sla direct rechts af, mijn favoriete laantje in.
Bij de driesprong links af het paardenpad volgend.
Na een stukje kom ik gelijk een mooi damhert tegen die trots en fier staat te showen in de buurt van enkele dames.
Verderop kom ik bij de overgang van het kanaaltje en zie rechts uit mijn ooghoek een groepje staan die naar de overkant wil, 1 voor 1 springen ze over het kanaaltje, de ene er over, de ander er in en zwemmend.
Helaas geen foto's van want mijn lens besloeg plotseling ( hoe het kon weet ik ook niet, is weer een onderzoekje waardig), maar het was een mooi gezicht en dus komt dat op het verlanglijstje.
Bij het schuilhok aangekomen steek ik schuin over en ga het bos in richting Vliegermonument.
Onderweg daar naartoe hoor ik al aardig wat burlen, en besluit op het geluid af te gaan.
Wat een geluid zeg, prachtig het is alsof je terug gaat in de oertijd.
Het is nog een beetje donker door de mist en daardoor komt er een mysterieuze sfeer over het landschap.
Af en toe sta ik stil om me te oriënteren op het geluid, en ga steeds meer naar de richting van waar het vandaan komt.
Ik sta weer even stil en oriënteer me voordat ik weer een stukje verder sluip, ik moet nu echt dichtbij zijn.
Het volgende moment denk ik dat mijn hart wel 3 keer vergeet te slaan, ik hoor een burl op nog een 5 meter afstand op rechts en schrik me een ongeluk.
Het damhert staat op ( ook geschrokken van mijn aanwezigheid)en we kijken elkaar enige tijd aan, ik krijg de kans om enkele foto's te maken.
We hebben elkaar dus nooit opgemerkt en schrokken ons allebei een hoedje, maar het was een schitterend moment wat ik niet had willen missen, ik hoor het geluid nu nog :)
Het hert ging echter weer liggen en toonde me geen blik waardig, ik was geen tegenstander op dat gebied.
Verderop zag ik dit hertje in de mist staan luisteren, ze stond werkelijk wel een kwartier lang bewegingsloos voor zich uit te staren.
Na een korte pauze bij het vliegermonument ( griep eist toch zijn conditionele tol) weer rustig aan terug gelopen, de zon kwam prachtig door de bomen en ook door de veel aanwezige Spinnewebben.
Op het laatste stukje nog dit hertje weten te " schieten" , zeker een zware nacht gehad :)
Mijn frisse lucht was binnen, ik heb genoten van alles wat ik heb meegemaakt, en voelde me echt een stuk beter toen ik thuis kwam.
Deze spitser schijnt "Tot Ziens" te zeggen
Klaas
maandag 16 augustus 2010
Donderdag 12 Augustus Ingang Panneland
Vroeg in de ochtend van de laatste week van de vakantie besloot ik toch maar weer even een lekkere wandeling te gaan maken, de rest van de vakantie was het er eigenlijk niet van gekomen, er zijn ook zoveel leuke dingen om te doen in de vakantie dat het soms een decadente gewaarwording is om er moeite mee te hebben die keuze te maken.
Ik was eigenlijk van plan om de dag ervoor een avondwandeling te maken, maar die schoot er even bij in, dus dan maar vroeg in de ochtend op pad.
Het was weliswaar bewolkt, maar het zou opklaren.
Panneland blijft toch op een of andere manier mijn favoriete ingang, vraag me niet waarom, het blijkt gewoon zo te zijn :)
Het licht leende zich prachtig voor een panoramafoto.
Ik kan me voorstellen dat een schilder hier fantastisch veel inspiratie uit kan opdoen, de kleuren zijn geweldig, de composities eindeloos, en vorm dat samen met wat fantasie, penselen en verf en je bent in het AWD :), of maak er gewoon foto's van en publiceer dit op een blog zoals wij doen.
De Ganzen zijn alvast weer voorzichtig aan de trek begonnen getuige de vele groepen die overkwamen.
Soms zou ik willen dat ze wat lager over kwamen, of zo'n groep betrappen bij het opstijgen, dat zou prachtige plaatjes opleveren, maar voorlopig even een vliegende troep.
Als je je ogen de kost geeft, je maakt weinig kabaal en je hebt wat geluk dan kom je toch wel ontiegelijk veel herten tegen, waarvan vele met kleintjes.
Deze jonge hertjes waren een eindje van de moeders af gewandeld ( waarom doen kleintjes dat toch altijd ?? ) en ze stonden heerlijk te genieten van het malse groen tussen een paar takken.
Rustig doorgelopen totdat ik dit doorkijkje kon maken.
Een stuk verder kwam ik mijn vriendinnen weer tegen, die gewoon deden wat koeien altijd doen, juist: grazen.
Ik heb een tijdje staan kijken en wat je dan opvalt is de hoeveelheid die er in korte tijd van het gras geschoren wordt, dan snap je ook beter dat je een prairie nodig hebt voor een grote kudde :)
Eigenlijk vlak bij de koeien kwam dit hert aangelopen, bleef even staan en liep toen gewoon weer door alsof ik niet bestond, zelfs het geluid van mijn camera en mijn bewegingen schenen het dier niet te kunnen beroeren.
In de buurt van de Duizend meterweg staat ook een afgerasterd stukje land waar zich wat exotische schapen bevinden, nu reikt mijn kennis van schapen niet zover, ik weet dat dit rammen zijn, maar wat voor soort, ik zou het niet weten, ze zijn overigens wel mooi om te zien.
Een van mijn vogelfavorieten blijft toch wel de reiger, en daar zijn er ook veel van in de AWD, maar ze zijn erg schuw, en moeilijk vast te leggen, maar deze ging zich eens even lekker opschudden om op zijn voordeligst uit de veren te komen.
Het einde van deze wandeling naderde, maar kreeg toch nog een leuke uitsmijter namelijk een moeder met kind die zich gewillig lieten vastleggen, moeder ietwat bezorgd om wat die man met dat apparaat allemaal aan het doen was, maar een bemoedigend knuffeltje van het kind brak het ijs en moeder was gerust gesteld :)
De zon kwam door en eigenlijk had ik wel zin om nog door te lopen, maar er stonden nog andere vakantie activiteiten op de rol :)
En vlak bij de uitgang trof ik deze spitser nog.
Ik was eigenlijk van plan om de dag ervoor een avondwandeling te maken, maar die schoot er even bij in, dus dan maar vroeg in de ochtend op pad.
Het was weliswaar bewolkt, maar het zou opklaren.
Panneland blijft toch op een of andere manier mijn favoriete ingang, vraag me niet waarom, het blijkt gewoon zo te zijn :)
Het licht leende zich prachtig voor een panoramafoto.
Ik kan me voorstellen dat een schilder hier fantastisch veel inspiratie uit kan opdoen, de kleuren zijn geweldig, de composities eindeloos, en vorm dat samen met wat fantasie, penselen en verf en je bent in het AWD :), of maak er gewoon foto's van en publiceer dit op een blog zoals wij doen.
De Ganzen zijn alvast weer voorzichtig aan de trek begonnen getuige de vele groepen die overkwamen.
Soms zou ik willen dat ze wat lager over kwamen, of zo'n groep betrappen bij het opstijgen, dat zou prachtige plaatjes opleveren, maar voorlopig even een vliegende troep.
Als je je ogen de kost geeft, je maakt weinig kabaal en je hebt wat geluk dan kom je toch wel ontiegelijk veel herten tegen, waarvan vele met kleintjes.
Deze jonge hertjes waren een eindje van de moeders af gewandeld ( waarom doen kleintjes dat toch altijd ?? ) en ze stonden heerlijk te genieten van het malse groen tussen een paar takken.
Rustig doorgelopen totdat ik dit doorkijkje kon maken.
Een stuk verder kwam ik mijn vriendinnen weer tegen, die gewoon deden wat koeien altijd doen, juist: grazen.
Ik heb een tijdje staan kijken en wat je dan opvalt is de hoeveelheid die er in korte tijd van het gras geschoren wordt, dan snap je ook beter dat je een prairie nodig hebt voor een grote kudde :)
Eigenlijk vlak bij de koeien kwam dit hert aangelopen, bleef even staan en liep toen gewoon weer door alsof ik niet bestond, zelfs het geluid van mijn camera en mijn bewegingen schenen het dier niet te kunnen beroeren.
In de buurt van de Duizend meterweg staat ook een afgerasterd stukje land waar zich wat exotische schapen bevinden, nu reikt mijn kennis van schapen niet zover, ik weet dat dit rammen zijn, maar wat voor soort, ik zou het niet weten, ze zijn overigens wel mooi om te zien.
Een van mijn vogelfavorieten blijft toch wel de reiger, en daar zijn er ook veel van in de AWD, maar ze zijn erg schuw, en moeilijk vast te leggen, maar deze ging zich eens even lekker opschudden om op zijn voordeligst uit de veren te komen.
Het einde van deze wandeling naderde, maar kreeg toch nog een leuke uitsmijter namelijk een moeder met kind die zich gewillig lieten vastleggen, moeder ietwat bezorgd om wat die man met dat apparaat allemaal aan het doen was, maar een bemoedigend knuffeltje van het kind brak het ijs en moeder was gerust gesteld :)
De zon kwam door en eigenlijk had ik wel zin om nog door te lopen, maar er stonden nog andere vakantie activiteiten op de rol :)
En vlak bij de uitgang trof ik deze spitser nog.
zondag 25 juli 2010
27 juli Ingang Panneland
Zo, de vakantie is begonnen, eindelijk weer tijd, 3 weken lang ( waarvan 1 week naar het buitenland) en dus ook veel tijd om eens heerlijk in de duinen te wandelen en te fotograferen.
Vroeg gestart vanochtend (6:30 uur), maar dan is het op zondag nog lekker rustig.
Hopelijk veel te zien, het is nog lekker koel ( het zou ook niet warmer worden :) ), dus dat scheelt.
Voordat ik bij de parkeerplaats kwam zag ik deze heren vanuit mijn ooghoek in het land liggen (erg hoog gras) prachtig om te zien, achteraf waren het een stuk of 8.
Heerlijk om de zon te zien opkomen boven de duinen, het is en blijft een stuk unieke natuur, waar rust, en respect voor de natuur essentieel is en niet verpest moet worden met fietsers !
Onderweg naar de Duizendmeterweg kwam ik op het pad langs het kanaal deze plant tegen, zo vreemd midden op het pad, weet iemand wat dit is ?
Later kwam ik nog een bloeiende variant tegen, en nog weet ik het niet :(
Tot nu toe weinig herten gespot, maar dat kan in de AWD snel veranderen, en dat deed het ook, want direct nadat ik dit dacht kwam dit deerntje op mijn pad, beslis tniet schuw, en even later begreep ik waarom, ze was kreupel en liep daardoor moeilijk.
Aangekomen op de duizendmeterweg hoopte ik natuurlijk mijn vriendje weer te zien, maar helaas was de Vos waarschijnlijk op vakantie of hed geen zin in een shoot.
Wel zag ik een ijsvogel op de peilstok zitten, maar dat was alles wat ik er van kon fotograferen.
Ze zijn zo schuw en zo snel dat het alleen lukte om de peilstok te fotgraferen, maar de ijsvogel was weer gevlogen, later zag ik er nog 2 op een takje zitten, maar daar moet je echt een tijdje geduld voor hebben, anders post ik hier alleen maar lege takjes en daar zit niemand op te wachten.
Midden in de duinen zag ik dit bordje in de grond, blij te weten dat de duinen rechts waren, het was me anders niet opgevallen, vreemd hoor ...
Langzaam terug wandelend kwam ik de schapen nog tegen, het was net een plaatje uit een schilderij van van Gogh, alleen de herder ontbrak nog, misschien is er eens een webmaster die voor herder wil spelen, dan kunnen we er een soort levend schilderij van maken :).
Verder terug kwam ik nog een vosje tegen die de weg kwijt was, want hij liep zo gedecideerd naar de Paddestoel, bleef even staan en liep toen verder :)
Verderop kwam ik nog een groep damherten tegen, maar deze verdwenen sneller dan ik kon fotograferen met uitzondering van dit stel, moeder en kind.
Jammer van het takje, maar het was niet anders, als ik gewacht had was ook dit stel weg geweest, en dat was zonde geweest.
Vlak voor de uitgang zag ik nog een redelijk grote karper die kuit aan het afzetten was, mooi gezicht, maar moeilijk te fotograferen, voor mij was de wandeling compleet, Landschap, flora, fauna en vis :), en geen fietser gezien, dat was helemaal top.
Maar de uitsmijters kwamen nog, vlak voor de uitgang een groep heren, en toen ik van de parkeerplaats reed en langs de plek kwam waar eerst de dammers met alleen hun koppie te zien waren, stond de hele groep nu in slagorde in het gras, prachtig :)
Een geslaagde ochtend :)
Groet,
Klaas
Vroeg gestart vanochtend (6:30 uur), maar dan is het op zondag nog lekker rustig.
Hopelijk veel te zien, het is nog lekker koel ( het zou ook niet warmer worden :) ), dus dat scheelt.
Voordat ik bij de parkeerplaats kwam zag ik deze heren vanuit mijn ooghoek in het land liggen (erg hoog gras) prachtig om te zien, achteraf waren het een stuk of 8.
Heerlijk om de zon te zien opkomen boven de duinen, het is en blijft een stuk unieke natuur, waar rust, en respect voor de natuur essentieel is en niet verpest moet worden met fietsers !
Onderweg naar de Duizendmeterweg kwam ik op het pad langs het kanaal deze plant tegen, zo vreemd midden op het pad, weet iemand wat dit is ?
Later kwam ik nog een bloeiende variant tegen, en nog weet ik het niet :(
Tot nu toe weinig herten gespot, maar dat kan in de AWD snel veranderen, en dat deed het ook, want direct nadat ik dit dacht kwam dit deerntje op mijn pad, beslis tniet schuw, en even later begreep ik waarom, ze was kreupel en liep daardoor moeilijk.
Aangekomen op de duizendmeterweg hoopte ik natuurlijk mijn vriendje weer te zien, maar helaas was de Vos waarschijnlijk op vakantie of hed geen zin in een shoot.
Wel zag ik een ijsvogel op de peilstok zitten, maar dat was alles wat ik er van kon fotograferen.
Ze zijn zo schuw en zo snel dat het alleen lukte om de peilstok te fotgraferen, maar de ijsvogel was weer gevlogen, later zag ik er nog 2 op een takje zitten, maar daar moet je echt een tijdje geduld voor hebben, anders post ik hier alleen maar lege takjes en daar zit niemand op te wachten.
Midden in de duinen zag ik dit bordje in de grond, blij te weten dat de duinen rechts waren, het was me anders niet opgevallen, vreemd hoor ...
Langzaam terug wandelend kwam ik de schapen nog tegen, het was net een plaatje uit een schilderij van van Gogh, alleen de herder ontbrak nog, misschien is er eens een webmaster die voor herder wil spelen, dan kunnen we er een soort levend schilderij van maken :).
Verder terug kwam ik nog een vosje tegen die de weg kwijt was, want hij liep zo gedecideerd naar de Paddestoel, bleef even staan en liep toen verder :)
Verderop kwam ik nog een groep damherten tegen, maar deze verdwenen sneller dan ik kon fotograferen met uitzondering van dit stel, moeder en kind.
Jammer van het takje, maar het was niet anders, als ik gewacht had was ook dit stel weg geweest, en dat was zonde geweest.
Vlak voor de uitgang zag ik nog een redelijk grote karper die kuit aan het afzetten was, mooi gezicht, maar moeilijk te fotograferen, voor mij was de wandeling compleet, Landschap, flora, fauna en vis :), en geen fietser gezien, dat was helemaal top.
Maar de uitsmijters kwamen nog, vlak voor de uitgang een groep heren, en toen ik van de parkeerplaats reed en langs de plek kwam waar eerst de dammers met alleen hun koppie te zien waren, stond de hele groep nu in slagorde in het gras, prachtig :)
Een geslaagde ochtend :)
Groet,
Klaas
vrijdag 18 juni 2010
Donderdag 17 Juni Ingang Panneland
Het is alweer en tijdje geleden dat ik hier iets gepost heb, maar met mijn enkel en druk werk is het er gewoon niet van gekomen om eens heerlijk te gaan struinen.
Maar voor mijn enkel is het nu wel goed om veel te lopen, en mijn vrouw heeft een knieblessure, en voor haar is lopen ook een uitkomst, en daar ben ik echt niet rouwig om :)
Gister aan het eind van een werkdag maar eens flink wezen stappen, wie weet komen we nog iets tegen.
De parkeerplaats was aardig druk, maar zodra je binnen bent valt er een heerlijke rust over je heen en kom je weinig mensen tegen.
Bij het bekende plekje zagen we onze vriendin weer aan komen lopen op een slakkegangetje.
Het is en blijft een adrenaline rush om zo'n heerlijk dier te zien op deze manier, deze dame weet precies hoe ze moet poseren en hoe ze zichzelf moet opstellen om de tere snaar van de mens te raken.
Maar toch zal ik me niet laten verleiden om te gaan voederen, het moeten wilde dieren blijven vindt ik, maar de opportunistisch slimme werkwijze van dit dier wekt eerlijk gezegd wel heel veel bewondering op zal later blijken.
We zijn even gaan zitten op de Paddestoel en daar dacht ze hetzelfde over, maar hield alles nauwlettend in de gaten, niet alleen ons, maar ook alles wat er om haar heen gebeurde.
Op een gegeven moment ahd ze er genoeg van om model te spelen en verdween ze het hoge gras in en maakte heel plotseling een sprong en stond op met een mol in haar bek.
Het hoge gras en de plotselinge activiteit verraste ons volkomen en nog voordat we een ( fatsoenlijke) foto hadden gemaakt verdween ze met de mol in haar bek de struiken in om niet meer terug te komen.
Zo blijkt maar weer dat als je niet voedert deze slimme rakker toch ook zelf nog voedsel kan vinden en vangen :)
Tot slot nog een portretje.
Ik ga nog proberen om de foto's met de mol nog wat te fatsoeneren en te plaatsen.
Heerlijke wandeling met een mooie ontmoeting in een prachtige omgeving met geweldige weersomstandigheden, dan vergeet je je werkdag en heb je direct het vakantiegevoel te pakken.
Smaakt naar meer :)
Maar voor mijn enkel is het nu wel goed om veel te lopen, en mijn vrouw heeft een knieblessure, en voor haar is lopen ook een uitkomst, en daar ben ik echt niet rouwig om :)
Gister aan het eind van een werkdag maar eens flink wezen stappen, wie weet komen we nog iets tegen.
De parkeerplaats was aardig druk, maar zodra je binnen bent valt er een heerlijke rust over je heen en kom je weinig mensen tegen.
Bij het bekende plekje zagen we onze vriendin weer aan komen lopen op een slakkegangetje.
Het is en blijft een adrenaline rush om zo'n heerlijk dier te zien op deze manier, deze dame weet precies hoe ze moet poseren en hoe ze zichzelf moet opstellen om de tere snaar van de mens te raken.
Maar toch zal ik me niet laten verleiden om te gaan voederen, het moeten wilde dieren blijven vindt ik, maar de opportunistisch slimme werkwijze van dit dier wekt eerlijk gezegd wel heel veel bewondering op zal later blijken.
We zijn even gaan zitten op de Paddestoel en daar dacht ze hetzelfde over, maar hield alles nauwlettend in de gaten, niet alleen ons, maar ook alles wat er om haar heen gebeurde.
Op een gegeven moment ahd ze er genoeg van om model te spelen en verdween ze het hoge gras in en maakte heel plotseling een sprong en stond op met een mol in haar bek.
Het hoge gras en de plotselinge activiteit verraste ons volkomen en nog voordat we een ( fatsoenlijke) foto hadden gemaakt verdween ze met de mol in haar bek de struiken in om niet meer terug te komen.
Zo blijkt maar weer dat als je niet voedert deze slimme rakker toch ook zelf nog voedsel kan vinden en vangen :)
Tot slot nog een portretje.
Ik ga nog proberen om de foto's met de mol nog wat te fatsoeneren en te plaatsen.
Heerlijke wandeling met een mooie ontmoeting in een prachtige omgeving met geweldige weersomstandigheden, dan vergeet je je werkdag en heb je direct het vakantiegevoel te pakken.
Smaakt naar meer :)
donderdag 29 april 2010
Donderdag 29 april Ingang Panneland
Gister de gelegenheid gekregen om vanochtend wat tijd vrij te maken om een wandeling in de AWD te maken.
Echter het noodlot sloeg toe op de laatste trede van de trap op mijn werk, hoe het kwam weet ik niet, maar mijn enkel klapte dubbel en ik hoorde een knak.
Na enkele krachttermen die ik hier niet zal herhalen besefte ik dat dit wel eens mis zou kunnen zijn.
Maar ik kon op mijn voet staan dus gebroken was even uit mijn gedachten, maar de enkel zwol gestaag op.
Aan het eind van de dag zaten er 2 enkels waar normaal eentje zou moeten zitten, en lopen was moeilijk.
Maar ik ben nu eenmaal eigenwijs en als ik iets bedacht heb gaat het door !.
Dus vanochtend flink in de tape gezet, de hoge wandelschoenen flink strak aangesnoerd, en op weg naar Panneland.
Lopen was wel pijnlijk, maar draaglijk en zolang ik gewoon rechtuit liep was het best te doen.
Schitterend hoe de natuur in de AWD zich opmaakt voor de zomer, de panorama's zijn mooi en kleurrijk.
Onderweg geprobeerd om een vinkje te fotograferen, maar daar moet je wel geduld voor hebben, maar ze zingen prachtig
Aan het begin van de duizenmeterweg even een kleine rustpauze ingelast om wat te drinken, en daar kwam deze meneer het talud op lopen, en liep me voorbij zonder ook maar iets van mij aan te trekken, zelfs niet toen ik "goedemorgen" zei.
En even daarna verscheen ook zijn metgezel.
Langzaam maar zeker weer de terugweg aanvaard, want de pijn begon nu wel een beetje erger te worden ( dat krijg je als je eigenwijs bent)
Prachtig zoals nu soms de reflecties in het water staan.
Op de terugweg natuurlijk weer even bij mijn koeien langs gegaan, ze stonden zo grappig te drinken, en toen ze opkeken bleken het er 3 te zijn terwijl op de foto lijkt alsof het 2 zijn :)
Nadat ze uitgedronken waren gingen ze als een treintje op stap om eens te kijken wat voor vreemde koe daar nu stond met dat ding voor zijn hoofd.
Het water in de AWD is hier en daar heel erg helder, zo helder zelfs dat de zwaan onder water nog kon zien wat ik deed.
Als laatste nog een mooi panorama, geweldig, wat een gebied, ik zou er dagen in kunnen lopen zonder me te vervelen, maar wel met veel geheugenkaartjes en genoeg batterijen.
Ik ga nu maar even met mijn pootje omhoog zitten, want morgen wordt het ook weer een hele wandeling op de vrijmarkt.
Echter het noodlot sloeg toe op de laatste trede van de trap op mijn werk, hoe het kwam weet ik niet, maar mijn enkel klapte dubbel en ik hoorde een knak.
Na enkele krachttermen die ik hier niet zal herhalen besefte ik dat dit wel eens mis zou kunnen zijn.
Maar ik kon op mijn voet staan dus gebroken was even uit mijn gedachten, maar de enkel zwol gestaag op.
Aan het eind van de dag zaten er 2 enkels waar normaal eentje zou moeten zitten, en lopen was moeilijk.
Maar ik ben nu eenmaal eigenwijs en als ik iets bedacht heb gaat het door !.
Dus vanochtend flink in de tape gezet, de hoge wandelschoenen flink strak aangesnoerd, en op weg naar Panneland.
Lopen was wel pijnlijk, maar draaglijk en zolang ik gewoon rechtuit liep was het best te doen.
Schitterend hoe de natuur in de AWD zich opmaakt voor de zomer, de panorama's zijn mooi en kleurrijk.
Onderweg geprobeerd om een vinkje te fotograferen, maar daar moet je wel geduld voor hebben, maar ze zingen prachtig
Aan het begin van de duizenmeterweg even een kleine rustpauze ingelast om wat te drinken, en daar kwam deze meneer het talud op lopen, en liep me voorbij zonder ook maar iets van mij aan te trekken, zelfs niet toen ik "goedemorgen" zei.
En even daarna verscheen ook zijn metgezel.
Langzaam maar zeker weer de terugweg aanvaard, want de pijn begon nu wel een beetje erger te worden ( dat krijg je als je eigenwijs bent)
Prachtig zoals nu soms de reflecties in het water staan.
Op de terugweg natuurlijk weer even bij mijn koeien langs gegaan, ze stonden zo grappig te drinken, en toen ze opkeken bleken het er 3 te zijn terwijl op de foto lijkt alsof het 2 zijn :)
Nadat ze uitgedronken waren gingen ze als een treintje op stap om eens te kijken wat voor vreemde koe daar nu stond met dat ding voor zijn hoofd.
Het water in de AWD is hier en daar heel erg helder, zo helder zelfs dat de zwaan onder water nog kon zien wat ik deed.
Als laatste nog een mooi panorama, geweldig, wat een gebied, ik zou er dagen in kunnen lopen zonder me te vervelen, maar wel met veel geheugenkaartjes en genoeg batterijen.
Ik ga nu maar even met mijn pootje omhoog zitten, want morgen wordt het ook weer een hele wandeling op de vrijmarkt.
Abonneren op:
Posts (Atom)